กิจกรรมสุดโปรดของคมคือ ไปเที่ยวเยี่ยมยายที่ต่างจังหวัด บ้านยายอยู่นครสวรรค์
การไปแต่ละครั้ง คมจะหอบเครื่องดนตรีที่คมเล่นได้ไปเล่นให้ยายดู และถือเป็นการซ้อม
ไปในตัว นอกนั้นคมได้วิ่งเล่น ถีบจักรยานสมใจ และคมมีเพื่อนเล่นข้างบ้านยายหลายคน
สนุกมาก แต่หลังๆชักจะไม่สบอารมณ์ จะมีญาติๆ และคนรอบๆ บ้านยายเข้ามาทักทาย
“ไอ้หนูเขาว่าเองตีระนาดเก่ง เล่นให้ยายดูหน่อยได้มั๊ย” และอีกหลายคน
ก็พูดคล้ายๆ กัน
ตัวคมเองนั้นไม่อยากเล่นให้ใครดูนอกจากตายายเพราะจะเล่นอะไรก็ได้เป็นอิสระ ถ้าเป็นคนอื่นก็กลัวว่ามันจะ
ไม่จบง่ายๆ ถ้าไม่เล่นให้ดูก็เสียที่ยาย เขาจะมาพูดว่ายาย
“หลานแกหยิ่งจังขอให้เล่นระนาดให้ดูหน่อยก็ไม่ได้”
เจออย่างนี้คมก็อึดอัด วิ่งเล่นไม่สนุกเสียแล้ว
แถมยายมาบอกว่า “พรุ่งนี้ตากับยายจะร่วมกับคนในซอย
จัดงานทำบุญต้อนรับปีใหม่ คมเล่นระนาดตอนช่วง
พระฉันให้หน่อยได้มั๊ย” เอ้า! หนักกว่าเดิม
แม่จึงพูดกับเขา "น้องคมครับแม่เข้าใจความรู้สึกของคมน๊ะ" มีการชี้แจงทางเลือกให้เขาทางแรก ใครจะมาดูคมเล่นก็ตีให้เขาดูทีละคนสองคน ไม่รู้ว่าจะมีคนมาขอกี่คนทางที่สองไม่ตีให้ดูก็ได้ใครจะทำไม อันนี้ไม่มีใครมาทำอะไรคม แต่ก็เสียของ เครื่องดนตรีที่เอามา และฝีมือที่คมมี หากไม่ใช้ให้เป็นประโยชน์ก็น่าเสียดาย ยิ่งมีคนมารอชื่นชมหาโอกาสไม่ได้ง่าย ทางสุดท้าย ถ้าคมช่วยตายายงานนี้ ตายายจะมีความสุขมาก และคนรอบข้างทุกคนเขาได้ดูสมใจแล้ว จะไม่มีใครมารบกวนคมอีก คมจะวิ่งเล่นตามสบายให้คมเลือกเอา และคมก็เลือกจะช่วยยาย แต่ขอความมั่นใจว่าไม่มีใครยุ่งจริงน๊ะ
งานนี้ก็ถือว่าไม่มีการเตรียมตัวล่วงหน้า คมและแม่ช่วยกันจัดวางเพลงที่จะเล่นให้จบพอดี ภายในครึ่งชั่วโมง ใช้เพลงที่เป็นทางการหนึ่งเพลงคือ โหมโรงไอยเรศ เน้นเพลงไพเราะและชาวบ้านคุ้นเคย จัดเพลงกันช่วงเย็น พอรุ่งขึ้นช่วงเช้าก็แสดง พอบรรเลงไปเวลาก็เกินไปราว 10 นาที พระฉันอาหารเสร็จท่านก็รอ...จนคมเล่นครบเพลง งานนี้ท่านเจ้าอาวาสวัดมหาโพธิใต้มาเอง พอท่านขึ้นที่นั่งหัวแถว และพระทั้งหมด 9 องค์ นั่งเข้าที่เรียบร้อยแล้ว ท่านเจ้าอาวาสก็เรียกคมไปหา ลูบหัวเบาๆ แล้วก็หยิบของในย่ามใส่มือให้เป็นหลวงพ่อเฮงที่ปลุกเสกมารุ่นล่าสุด ตาบอกว่ายังไม่มีใครได้เห็น และก็มีชาวบ้านปรบมือให้ เขินอีกแล้วน๊ะคม เมื่อเสร็จพิธี เจ้าอาวาสจะกลับวัดได้พูดทิ้งท้ายกับตาว่า "งานเทศน์มหาชาติปีนี้เอาหลานไปตีระนาดมั๊ยโยม" ได้ยินตาตอบว่า "เด็กมันเรียนอยู่กรุงเทพฯคงไม่สะดวก" จบงานนี้มีผู้ให้เงินรางวัลโดยไม่ได้คาดหวังหลายตังค์สำหรับเด็ก พอคมมีเงิน สิ่งแรกที่เขาคิดจะใช้เงิน เขาจะซื้อซ้อด้วงคันยาวของอาจารย์สุวิทย์มาให้ได้
ส่วนหนึ่งของการบรรเลงเดี่ยว รวมเพลงแบบต่อเนื่อง มีเพลง.....โหมโรงไอยเรศ....ค้างคาวกินกล้วย....เขมรไทรโยค....มยุราภิรมย์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น